Ang Pakikipagsapalaran sa Buhay

(Ang talambuhay ni Shiela Potenciano)

Ako si Shiela Abinguar Potenciano ipinanganak noong Oktubre 26, 1994 na ngayon ay 16 taong gulang na, Ako ay lumaki at namulat kasama ng aking mga magulang at kapatid sa BagongSilangCaloocan City,kung saan kami

ay nakatira noon.Doon ako nagsimulang mangarap da

hil sa mahirap naming buhay.

Noong bata ako,limang taong

gulang ay gusting –gusto kong pumasok sa school,pero

ang isa kong ate ang pumapasok noon dahil kailangan kong gamutin ang mga sugat ko,naiingit ako sa ate ko noon kase sya ang pumapasok pero lagi

naman akong kasama ng mama ko pag hatid sa kanya,habang ang

papa ko ay nag tatrabaho sa

isang pabrika ng papel.,at dahil dun

bawat usong laruang teks nun ay meron kami kasi tuwing uuwi si

papa galing sa trabaho ay pitong taon na ako ng pumasok sa paaralan, sobrang excited kodahil marami akong nakilala,pero kasabay nun ang pagiging mahiyain ko sa ha

rap ng madaming tao hangang sa hinahatid na ko ng mama ko kasabay si ate,Unang beses na tinuruan akong magsulat

ay hindi ako nag sulat napagalitan ako ni mama,itinali

ako at mga kami

ay ko at yun ang dahilan kung paano ako natutong magsulat noon.

Mahilig akong sumama noon sa ate ko

at sa mga kalaro nya sa panonood ng sayawan na pagkatapos ay mayroong premyo.Isang beses ay sumali sila at nakisali ako kahit

hindi ko alam ang sayaw,pagkatapos nun ay hindi nakuha ni ate

ang premyo dahil hin

di daw maganda ang sayaw dahil sa akin,sa bahay nalang ako nag-

papraktis ng kung ano-anong sayaw na ang tugtog ay k

anta ng sexbomb.Madalas din akong making sa radyo

na ang kanta ay kayJezza Zaragosa na paborito ko n

ung bata pa ako .

Nalungkot ako nung malaman kong hindi na kami mag kakaklase,umiyak ako sa harap nila na para ko na nadin silang kapatid,dahil matagal ko na silang kasama. Pero kahit ganun ang nangyari napag usapan pa din namin na sa classroom lang kami mag kakahiwalay hiwalay ay sabay padin dapat.Nung unang pasukan ay hindi pa ako sana’y na wala

sila at ganun din naman sila,pero nung mga ilang lingo na ang nakakalipas nagkaroon na din ng kaniya-kanyang barkada at ka- close na mga classmate.

Kahit madameng nagbago sa amin, isa- isa kaming

nag adjust para hindi m

awala ang friendship.Ngayon ay friendship pa din kami,at Masaya na din kahit may iba ng kasama sa araw- araw dahil mag kaka-iba kami ng schedule ng oras namin. Masaya na din ako dahil hindi nabago ang sec.ko straight D.padin . Mga bagong classmate

pero karamihan naman ay classmate ko pa din dati.Nag karoon din ako ng friendship sa room na ngayon ay “TROPAPOTXZ”naman My dabarkads sila ang kasama ko,ka kwentuhan, at ka chikahan sa room,sa room namin friends of friends ko na din sila kase mag kakasundo kami.

Nagkaroon kami ng swimming ng mga classmate ko sa country side Masaya,at nag enjoy naman kami kahit hindi kami kumpleto,last time ko na din makapag swimming sa country side,wala kaming baon pang tang halian,nag aambagan sila para sa bigas at ulam ang na imbag ko lang siguro nun ay 10 pesos kasi wala akong dalang pera,sumama lang ako kasi nag promise ako na sasamahan ko sila. Nag-ulam kami ng itlog na ang pinag lutuan nila ay yung kalderong pinagsaingan

Namin,pag kaluto ng itlog ay kanya kanyang parte na hanggang sa mag durog durog pati ang kanin namin ay hinati hati na din,sa isang dahon ng saging kami kumain,nag ulam din kami ng PIC –A dahil kulang ang itlog at ketsup na binili nila,ang saya kase pang agawan at may naubusan pa. Wala

din kaming inumin na tubig,pag katapos kumain ay nag takbuhan sa pool at naglaro naman,ako

huling nataya pero nung huhulihin ko na si janos ay nag-ayawan na sila.Ilang oras lang umuwi na din kami,wala kaming pamasahe papalabas nag kataon pa naman din na ulan at maputik ang kalsada hindi kami makatawid kase merong tae ng kabayo at putik sa gitna ng kalsada ang ginawa namin ay umakyat kami

sa bakod dahan dahan at habang umaakyat kami ay may video pala na nailagay pa nila sa face book at ipinost pa dun sa fb. Ang saya din nang araw

na yun para sakin kase first time kong nakasama yung ilan kong bagong classmate sa ganung pagkakataon.Ngayon malapit na ang aming pag tatapos madame kaming pangarap para sa aming sarili, pamilya na nais namin matupad. Ako at ang aking pangarap ay gusto kong tuparin hangang sa ma iahon ko na sa hirap ang aking pamilya at magkaroon kami ng sarili naming bahay. Ang bawat karanasan ko ang aking gagamitin para mas maging matatag pa sa pag harap sa mga problemang tatahakin at kakaharapin ko sa bawat pag subok sa aking buhay. Dito na po nagtatapos ang kwento ng aking buhay .

JS PROMENADE 2010